Zonder tegenslag bestaat er geen overwinning!

Voor de tweede keer dit seizoen vertrokken we dit keer weer richting de Smeetslandseweg te Rotterdam. Deze keer tegen de Zwervers om 12:15uur en we hadden geen idee wat we konden verwachten. We hadden hoop natuurlijk.  Vandaag weer met twee meiden minder van ons vaste team dus het is echt even aanpassen.  We hadden gelukkig weer een invaller.

Maar hoe trots schreef ik vorige week dat het goed ging, de inzet, het samenspel en spelinzicht. Alsof er deze keer een ander team op het veld stond. Daarbij op een hobbelig veld met een scheidsrechter die voor 120% supporter van de tegenpartij was. Een tegenpartij die een vrij agressieve spelvorm hadden en voor een duw of klap hun hand niet omdraaide. Niet gezien door de scheidsrechter wat ook weer opvallend was. Maar ondanks alle negatieve factoren van buitenaf zat het er bij ons ook niet lekker in. Het samenspel was er niet en het sloot niet lekker aan. Er vielen gaten in de verdediging en de tegenpartij kwam constant via het midden bij het doel.

Om 12.24uur weet Claudia een doelpunt te maken nadat ze zich door de rugbyende menigte van de tegenpartij doorgeworsteld had.  Linda die ook nog een treffer had.  En toch zeker door het samenspel wat nog ergens was maar niet optimaal. De tegenpartij wist er 7 in te krijgen maar ook eentje terwijl Annelot strompelend van het veld af ging. Helaas, want ook dit zag de scheidsrechter niet. Hoeveel pech kan je hebben. Zowel Lilly als Mila gaven met regelmaat een mooie voorzet en kreeg kansen maar Lilly werd in de loop van de strijd door de scheidsrechter op een manier aangesproken dat er een rem op leek te staan.

En wat deden wij? Wij, de trouwe supporters waren teleurgesteld. En dan kunnen wij niet maken want die meiden lopen naar eer en geweten het vuur uit de sloffen. De gemiddelde supporter van ons kan na twee keer het veld op en neer aan de zuurstof vermoed ik zo. Daar ben ik er zelf al eentje van.  😊 En terwijl wij vorige week zo trots waren op het samenspel, de keeper die het zo goed deed.

Een dag zon doet een week regen vergeten lijkt andersom ook zo te zijn. Een dag regen doet een week zon vergeten? Ze doen het hartstikke leuk. Ze hebben plezier, ze doen hun best. De keepers deden het weer goed en wisten met regelmaat op de bal te duiken. Natuurlijk mis je er weleens eentje maar zo werkt dat. Zonder tegenslag geen overwinning.

We gaan er volgende week weer met frisse moed tegenaan. Hopen dat de gezondheid van de meiden het toelaat om allemaal te kunnen komen. 

Wij zijn trouwe supporters maar ik stel voor een goed gesprek te voeren met elkaar. Kinderen, ouders, trainers. Mijn kinderen balen van mijn aanwijzingen zeiden ze al. Ik heb de indruk dat ze niet naar trainer luisteren, zij doen hun best en ik sta te mopperen. Wat willen zij, wat wil de trainer en wat moeten wij als supporters echt nog leren? Een aanwijzing naar je kind lijkt te helpen, ze geven gas bij, ze zien opeens door een roep dat er een gat valt en die ruimte moeten vullen. Ze moeten bij een tegenstander blijven staan en opletten. Maar helpt dit echt? Is het verwarrend, irritant en demotiverend?

Ik had nooit kunnen denken dat supporter zijn van je kind zoveel inhield. Maar moet daarbij ook eerlijk zeggen dat ik het nooit zou willen missen. Dit team meiden zijn fantastisch met elkaar. Want ook met verlies kan het gezellig zijn. En zoals de titel als zegt, zonder tegenslag geen overwinning.

Lilly, Fleur, Mila,  Britt, Claudia, Linda, Quinty, Jessy, Annelot en Julia jullie zijn toppers. 

Na de wedstrijd met een paar achterbleven ouders nog een biertje gedronken. Dat is weer het voordeel van in de middag spelen. 😊

Een trouwe supporter.