Belgium Cup

JO17 knap 4e op Belgium Cup

Op goede vrijdag vertrokken we met drie andere teams (MO16, JO14 en JO12) naar België voor een internationaal toernooi. De busrit had wat vertraging maar iets na 5 uur kwamen we dan aan op vakantiepark De Hengelhoef van de enige echte Peter Gilles. Hier zouden we gedurende het toernooi met vele andere teams verblijven. De meiden hadden vooraf al wat recensies opgezocht dus we waren op het ergste voorbereid. Dat viel uiteindelijk nog mee, maar laten we het er maar op houden dat twee nachten ook wel meer dan genoeg is. Na een eerste korte nacht mogen we zaterdagochtend meteen aan de bak. Onze bus met vriendelijke chauffeur staat al vroeg klaar om ons naar het complex van Zonhoven United te brengen. 

vs FK Fredriksvaerk
Onze eerste wedstrijd op veld D heeft meteen een internationaal tintje met het Deense FK Fredriksvaerk als tegenstander. In een wedstrijdje van 25 minuten kun je niet anders dan alles geven en die boodschap was duidelijk overgekomen. Wat een strijd werd er geleverd en dat werd ook nog gecombineerd met goed voetbal. We lieten de behendige Denen geen moment in de wedstrijd komen. Alleen moet je jezelf in die korte tijd nog wel belonen. Het duurde uiteindelijk 18 minuten voordat de meer dan verdiende 1-0 zou vallen. Een afgeslagen corner komt voor de voeten van Yannick. Zijn inmiddels bekende kapbeweging is in Denemarken blijkbaar nog niet bekend en zo kan hij vervolgens met rechts vrij uithalen. Het schot is niet hard maar het past allemaal perfect en via de paal belandt de bal in het doel: 1-0. Ook daarna houden we de druk er goed op en kunnen de Denen slechts op een enkel moment gevaarlijk worden. Aan de andere kant wordt Milo tegen de vlakte gewerkt in het strafschopgebied maar de scheidsrechter laat het gaan. Nog even volhouden dus. Na 25 minuten klinkt het eindsignaal en pakken we de eerste drie belangrijke punten.

vs Geldrop
Voor de tweede wedstrijd mogen we ons gaan verplaatsen met de pendelbus. Een kleine kilometer verderop liggen namelijk nog twee aparte velden. Achteraf bleken dit eerst twee aparte clubs te zijn, maar inmiddels is het één geheel. Naast het kerkhof spelen we op veld I tegen vv Geldrop. Maar tegen welk team precies. Qua niveau lijkt het niet om de JO17 te gaan, maar voor het veel hoger spelende JO16 zijn ze wel erg groot. We worden in ieder geval wel aan alle kanten overlopen door deze fysieke en ook nog eens goed voetballende ploeg. En ze mogen helaas ook net iets meer van wij van deze scheidsrechter. Na zeven minuten komt Geldrop niet geheel onverwachts op voorsprong. Het laatste tikje leeg overigens wel vanuit buitenspelpositie maar er zijn bij dit toernooi geen grensrechters aanwezig. Alleen de scheidsrechter bepaalt dus en hij keurt deze treffer goed (0-1). We zitten totaal niet in de wedstrijd en halverwege besluiten we het dan zelf ook maar op fysiek voetbal te gooien. Met nog een paar minuten te spelen lijkt de eerste nederlaag nabij maar dan is daar Luuk die na een eerste mislukte poging de bal van afstand vol in de hoek peert (1-1). Dit is een gestolen puntje dat we moeten koesteren. We komen de resterende minuten ongeschonden door en zo spelen we de tweede wedstrijd gelijk.

vs OBW
Eenmaal teruggekomen op het hoofdcomplex is het weer aardig omgeslagen. Het blijft nog droog maar het gaat wel enorm waaien. Tegenstander nummer drie is OBW uit Zevenaar. We hebben minimaal nog een puntje nodig tegen deze 1e-klasser om de volgende dag door te stromen naar de winaarspoule. We hebben de pech dat we de hele wedstrijd de wind aardig tegen hebben en dat is niet heel fijn. Tel daarbij op dat ook dit veld vreselijk slecht is en je krijgt een nogal rommelige wedstrijd. Het is OBW dat nog het meest dichtbij een doelpunt is met twee vrije trappen tegen de lat. Wij moeten het vooral van de omschakeling hebben. Op die manier lijken we ook te scoren als een voorzet door Seb prima wordt afgerond. Helaas keurt de scheidsrechter deze af voor buitenspel, wat het volgens toeschouwers zeker niet was. Zo is deze verandering in ieder geval nog niet in ons voordeel vandaag. Na twintig minuten fluit de beste man ook nog eens af, maar daarna besluit hij het spel toch nog maar vijf minuten te hervatten. Het past wel bij deze wedstrijd. Opzich had het voor ons misschien niet eens zo heel slecht uitgepakt. Na de hervatting is OBW namelijk nog erg dichtbij maar het is Si Wei die zich voor het schot gooit. Het blijft bij 0-0. We zijn dus sowieso door naar een winnaarspoule maar het is even afwachten of dat als nummer één of twee is.

Onze concurrent blijkt 0-0 te hebben gespeeld en uiteindelijk beslist de toernooicommissie dat er strafschoppen genomen moeten worden. En dus wordt iedereen weer even opgetrommeld en kunnen de voetbalschoenen weer aan. Helaas was het wel een onverwachte wending voor veel van onze supporters en hadden zij het sportpark inmiddels al verlaten. Gelukkig was alles via een stream alsnog te volgen. Er zouden door beide teams drie strafschoppen genomen worden. Seb mag het spits afbijten en schiet overtuigend raak. Vervolgens is het de beurt aan Geldrop. Kris zit er meteen lekker in en pakt deze. Heel lang kunnen we er echter niet van genieten want Luuk mikt net naast. Geldrop maakt er daarna weer 1-1 van. Het is nu aan Daley. Ook hij mist en schiet de bal hard tegen de paal. Zo is de druk toch net wat anders dan op een training. Dat geldt overigens ook voor Geldrop want de beslissende penalty wordt huizenhoog overgeschoten. Milo mag dan als eerste extra speler richting de stip. Inmiddels wordt het ook steeds onrustiger en houd dan maar eens je hoofd koel. Gelukkig lukt dat en schiet Milo ons weer op voorsprong. Zo kan het dus nog wel even gaan duren en worden er al wat spelers onrustig of zij ook nog in actie moeten komen. Het is echter Kris die dat voorkomt want met een tweede knappe redding zorgt hij voor winst in deze strafschoppenserie. En daar zijn we toch wel blij mee. Het betekent ook dat we titelfavoriet Westlandia voorlopig ontlopen.

Na opnieuw een korte nacht (nog een uurtje korter dan normaal) maken we ons op voor de finalewedstrijden. Deze ochtend moesten ook meteen al de stacaravans worden opgeruimd, want we komen niet meer terug op het park. We kunnen in alle rust nog even bij de MO16 supporten, want wij komen zelf pas om half 11 in actie. De meiden geven het goede voorbeeld door hun Deense opponent met 3-0 te verslaan. Wij maken ons klaar om met de pendelbus naar het kleinere deel te verkassen, want daar spelen we alle twee onze wedstrijden in de winnaarspoule. De pendelbus had er op zondag niet bepaald zin in en dus werd het even een extra warming-up.

vs SG Traktor
Voor de tweede keer spelen we op veld I en de tegenstander is Duits, namelijk SG Traktor, wat zeker niet misstaat op dit weiland. Al snel blijkt dat we op zaterdag toch wel in een pittige poule zaten, want deze tegenstander is echt een stuk minder. Alleen is bij ons het beste er ook wel een beetje af. Daarnaast valt ook Daley nog geblesseerd uit en moet er aardig worden geschoven. Toch worden de Duitsers amper gevaarlijk. Zelf creëren we alleen ook niet echt veel. Gelukkig valt het wel onze kant op. Na twintig minuten is het een corner van Milo die bij de tweede paal door Luuk tegen de keeper wordt aangeschoten. Daarna peert Luke eroverheen, legt Sem klaar en is het Seb die op aangeven van opnieuw Luke de bal wel langs de keeper weet te krijgen: 1-0. Het is zeker niet de mooiste van het seizoen, maar je moet 'm toch maar even maken. Het deed bijna even aan een ander moment denken. We spelen de wedstrijd vervolgens zonder al te veel problemen uit en zijn nog één zege verwijderd van de finale.

vs Zonhoven United
Om half 12 staat op het veld ernaast de tweede en laatste poulewedstrijden tegen het Belgische Zonhoven United, tevens ook de organisator, op het programma. Voor het eerst spelen we eindelijk op een goed veld. Dat blijkt in dit geval alleen niet bepaald in ons voordeel. De Belgen blijken prima op te kunnen bouwen en dat gaat op dit veld toch net even wat makkelijker. Zelf zijn we ook niet bepaald scherp en dus zijn we net overal te laat. Zonhoven United weet wel raad met de vrije spelers die elke keer opduiken en komt al snel op een 0-1 voorsprong. Ook hier weer met een luchtje van buitenspel. Daarna gaat het lampje langzaam uit tegen de frisse Belgen, die de nacht ervoor natuurlijk heerlijk in hun eigen bed hebben geslapen. Het gaat allemaal veel te makkelijk en na een rake kopbal uit een corner lijkt het wel gedaan. We proberen het nog wel maar ook aanvallend lukt er te weinig. Met nog een laatste doelpunt voor de thuisploeg eindigt het in 0-3.

vs Westlandia
Het toernooi lijkt net iets te lang te duren voor een selectie met 13 spelers. Naast Daley is nu ook Luuk uitgevallen. Sem gaat het tegen beter weten in toch nog even proberen om met 11 spelers te kunnen starten in de troostfinale. En daarin krijgen we alsnog Westlandia voor onze kiezen. Al snel moet Sem toch uitstappen en moeten we met 10 man verder, maar daarvoor waren we al vrij vlot op achterstand gekomen. In korte tijd loopt Westlandia uit naar 0-4. Gelukkig kan Jay-Jay nog even zijn debuut maken in de JO17 en daarmee maakt hij het team weer compleet. Een afstraffing lijkt aanstaande maar niets is minder waar. Complimenten dat we het blijven proberen en hier en daar ook nog wel willen voetballen. Met iets meer geluk had er zelfs nog wel een goaltje ingezeten. Westlandia scoort ook niet meer en dus blijft het bij 0-4.

Het was gewoon op en dat kunnen we niemand kwalijk nemen. Het doet allemaal niets af aan wat we dit toernooi hebben laten zien en daar mogen we echt wel trots op zijn. Een vierde plaats is hier echt heel knap. Gelukkig maakt de teleurstelling van de laatste wedstrijden dan toch ook wel snel plaats voor een tevreden gevoel. Na een warme douche en de prijsuitreiking mogen we de bus weer in voor de laatste rit naar huis. Bijna iedereen valt wel even in slaap, af en toe gewekt door een doelpunt uit Rotterdam. Na een tussenstop bij een chique restaurant vervolgen we onze weg voor de laatste kilometers. Precies om 6 uur zijn we weer terug in Klaaswaal. Even spullen uitladen en dan weer huiswaarts, waar vermoedelijk snel wat slaap werd ingehaald. Het was een topweekend! Dank aan alle supporters die in groten getale waren afgereisd naar België om ons team aan te moedigen. Daardoor voelde het bijna als een thuiswedstrijd. Volgende week spelen we ook echt weer thuis, maar voor nu eerst maar even uitrusten...