Valse start JO17 in voorjaarscompetitie

Na een meer dan goede oefenwedstrijd vorige week beginnen we vol vertrouwen aan de voorjaarscompetitie. Maarten en Sam ontbreken vandaag en ook bij de aanwezige spelers zijn er een aantal niet topfit. Daarom reizen ook Paul, Rick en Nino mee naar Barendrecht, waar we het op zullen nemen tegen Smitshoek JO17-5. Een team dat voor de winterstop zelfs 2e is geworden in de derde klasse, maar met een straatlengte achter op de koploper. Vandaar dat zij ook nu in deze klasse uitkomen. Het betekent echter wel dat we meteen met een pittige tegenstander te maken krijgen. De ontvangst bij Smitshoek is altijd prima geregeld, maar daar houdt het dan ook wel op. Net als vorig seizoen staat onze wedstrijd gepland op het gevreesde veld 7. De JO15-spelers van toen liggen er nu nog wel eens wakker van. De warming-up vindt plaats op een soort pannaveld, want meer ruimte is er niet. Overigens bleek dat kunstgras vergeleken bij het wedstrijdveld nog best okee, want wat we aantreffen is toch weer te schandalig voor woorden. Dat je hier nog wedstrijden op laat spelen. Dug-outs zijn er niet en ook een bankje is blijkbaar te veel moeite. Dus staan we met wisselspelers en al gezellig tegen een hek aan. Voor zo'n grote vereniging is het allemaal best beschamend. Draait het dan echt alleen maar om de hogere (jeugd)teams en moet de rest het maar uitzoeken? We zullen het er vandaag in ieder geval mee moeten doen. Dan maar gewoon de punten meenemen.

1e helft:
Ik heb vorig jaar nog mijn best gedaan maar het valt gewoon niet mee om hier iets zinnigs over te zeggen. Voetballen is eigenlijk gewoon niet mogelijk op dit veld. Het enige dat je kunt doen is zo veel mogelijk duels winnen en steeds maar hopen dat de bal een beetje goed valt. Smitshoek is waarschijnlijk wel wat gewend en zit inderdaad overal tussen. Daardoor speelt het meerendeel van de wedstrijd zich ook af op onze helft. Tot enorme kansen voor de thuisploeg komt het niet omdat zelfs zij nog wel eens worden verrast door hoe de bal stuitert op dit veld. Wij leveren werkelijk elke bal in. Het lukt op goed geluk slechts een enkele keer om bij het andere doel in de buurt te komen maar daar is dan ook alles mee gezegd. Ruststand: 0-0.

2e helft:
Het begin van de tweede helft lijkt er al meer op. We spelen met meer pit en meer diepgang en zijn in de eerste minuten al vaker over de middenlijn geweest dan in heel de eerste helft. Toch willen we te graag blijven opbouwen en combineren en dat gaat gewoon niet. We brengen onszelf op die manier regelmatig in de problemen. Het moet gewoon veel directer. Dan ineens lukt het een keer om Finn te lanceren en lijken we heel stiekem op voorsprong te komen. Finn legt de bal opzij maar Nino kan er helaas niet bij. Wellicht was een schot in dit geval een betere optie. Het geeft in ieder geval wel aan dat er nog wat mogelijk is. En juist op dat moment is het Smitshoek dat toeslaat. We zien er niet goed uit bij een vrije trap en de uiteindelijke voorzet wordt van dichtbij binnen geschoten (1-0). Vanaf dat moment lijken we te beseffen dat er iets moet gebeuren. Het wordt feller van onze kant, we gaan meer duels winnen en spelen nu wel wat directer. Het levert een aantal grote kansen op. De net ingevallen Daan kopt een corner in de handen van de keeper en Finn schiet in het zijnet. De allergrootste kans op de gelijkmaker is voor Bart die de bal terug krijgt van Nino maar deze verkeerd raakt en over schiet. Nino zelf zou ook nog een goede schietkans krijgen die door de kleine keeper uit de hoek wordt gewerkt. Aan de andere kant moet ook Job nog een keer ingrijpen. We blijven zoeken naar dat doelpunt maar het is Smitshoek dat de wedstrijd lijkt te beslissen. Vanaf de rand van het strafschopgebied wordt via de paal raak geschoten: 2-0. Een enorme domper die we overigens snel weer herstellen. Bijna meteen vanaf de aftrap komt Nino aan de zijkant in balbezit en zijn voorzet wordt door Finn slim binnen getikt (2-1). Zo krijgen we alsnog die spannende slotfase. Het lijkt er echter op dat we eerder hadden moeten toeslaan, want hoewel we Smitshoek wel laten wankelen volgen er geen echte kansen meer. We verliezen dus net als in het najaar ook nu de eerste wedstrijd van de competitie. Het mag misschien geen excuus zijn, maar je hebt toch het idee dat we deze tegenstander onder normale omstandigheden gewoon zouden verslaan. Daarin moeten we ook kritisch naar onszelf kijken want in sommige wedstrijden wordt er nou eenmaal wat anders van je gevraagd. Nu kwam dat besef eigenlijk pas toen we achter kwamen en lukte het niet meer om de schade nog te repareren. Zwaar gehavend, zonder punten en met een hoop open knieën, verlaten we het complex weer. Ik had niet gedacht dat ik dit ooit nog zou zeggen, maar je gaat bijna verlangen naar een uitwedstrijd op het veld van Zinkwegse Boys. Komt dat even goed uit...