JO17-1 wint topper van Rozenburg na 0-3 achterstand

Het kostte afgelopen week iets meer moeite dan normaal om de laatste wedstrijd af te sluiten en het vizier weer te richten op de komende tegenstander. Op de maandagtraining werd er door de jongens nog druk nabeschouwd op het bijzondere potje tegen SHO. Zo gek hebben we het toch zelden meegemaakt. Gelukkig was op woensdag de knop helemaal om en leken we klaar voor de topper tegen Rozenburg. Die maakten tot dusver nog geen fout, maar met twee punten minder is het doel onveranderd: gewoon winnen. Vorig seizoen kwamen we deze tegenstander al een keer tegen en in Rozenburg wonnen we toen met 2-4. Vraag overigens niet hoe. Dat was destijds ook niet zo belangrijk, want met veel geblesseerde spelers waren we al blij dat de punten werden meegenomen. Hoe anders is dat nu. Er staat een fitte en brede groep die dit seizoen echt weer een mooie stap heeft gemaakt en alleen nog maar beter lijkt te worden. Al moeten we dat vandaag natuurlijk nog wel even op het veld laten zien.

1e helft:
Rozenburg heeft er duidelijk zin in en raast in de beginfase over het veld. Het lukt ons niet om deze storm heelhuids door te komen en staan al heel snel op een 0-2 achterstand. Echt kansen kunnen we het niet eens noemen want we geven de tegengoals wel erg makkelijk weg. We krabbelen vervolgens wel wat op en krijgen zelf ook mogelijkheden met schoten van Seb en Timo. Helaas blijkt het nog niet het begin van een comeback, want Rozenburg maakt er aan de andere kant 0-3 van en opnieuw zien we er toch niet echt lekker uit. Hoe gaat dit nog goedkomen. Floris kan al snel wat terug doen, maar de keeper is alert. Kort erna valt alsnog de aansluitingstreffer. Een dieptepass van Daley wordt door Seb over de uitkomende keeper gelobt: 1-3. Je moet ergens beginnen. In het vervolg van de eerste helft komen we wel steeds beter in de wedstrijd en groeit het vertrouwen dat het zeker nog niet gespeeld is. Rozenburg komt nauwelijks nog in de duels. Het levert kort voor de rust nog twee goede kansen op. Een schot van Yannick wordt door de keeper uit de hoek getikt en een kopbal van de ingevallen Luuk wordt net voor de lijn gered. Het had een mooi moment geweest voor een doelpunt, maar ondanks het dramatische begin zijn we met een 1-3 ruststand toch zeker nog niet kansloos.

2e helft:
Iedereen heeft het gevoel dat we ze gewoon nog kunnen pakken vandaag als we de stijgende lijn door kunnen zetten. En dat doen we. We vliegen uit de startblokken en het helpt ook wel mee dat de eerste kans meteen raak is. Een corner van Milo kan eigenlijk vrij simpel door Floris worden binnengekopt (2-3). We zijn weer helemaal terug en vijf minuten later staat het gewoon weer gelijk na een schitterend doelpunt. Luuk geeft een heerlijke crosspass op Raf, die de bal uit de lucht in één keer voorgeeft en daar kan Milo het laatste zetje geven: 3-3. Rozenburg is het echt kwijt en voelt de bui al hangen. Het duurt alleen nog enige tijd voordat we echt door kunnen drukken. We krijgen wel kansen, maar zijn wat minder effectief dan aan het begin van de tweede helft. Zo kopt Jeevan nog tegen de lat na een voorzet van Sem en haalt de keeper nog wat afstandsschoten van Milo uit zijn doel. Het duurt uiteindelijk iets meer dan een uur voordat we onszelf belonen voor het goede spel. Milo legt de bal klaar en Luuk haalt verwoestend uit in de linkerhoek: 4-3. We zijn nu zo veel beter dat we het ook maar gewoon moeten beslissen. Dat lukt helaas niet en zo krijgen we nog een spannende slotfase waarin de tegenstander wat meer risico neemt en de bal altijd nog een keer goed kan vallen. Gelukkig kunnen we steeds net op tijd ingrijpen en komt het enige echte schot recht op Kris af. Na nog een paar zenuwachtige extra minuten klinkt daar eindelijk het verlossende eindsignaal. We moeten kritisch zijn op de beginfase, maar ook ontzettend trots op hoe we het daarna hebben opgepakt. Met deze knappe comeback nemen we de eerste plaats over van Rozenburg. Over twee weken gaat de beker verder met een uitwedstrijd bij Hellevoetsluis.