JO15-1 houdt zich knap staande tegen SHO

De wedstrijd van vanavond ging eigenlijk afgelopen maandag al van start. Op Tweede Pinksterdag werd er namelijk gewoon getraind om ons zo goed mogelijk te kunnen voorbereiden. Iedereen was daarbij aanwezig en met drie meetrainers vanuit de JO15-2 hadden we zelfs de beschikking over een groep van 16 spelers. Een deel van die training stond dan ook in het teken van het strijdplan dat op woensdag zou worden uitgevoerd. Om de finale van de HW Bokaal te bereiken moest er een punt worden behaald tegen SHO JO15-1, de kampioen van de zesde divisie. Iets dat maar weinig teams dit seizoen voor elkaar hebben gekregen. Hoe lastig de opdracht ook is, we gaan er in ieder geval alles aan doen.

1e helft:
Voor het eerst sinds 26 maart zijn we weer helemaal compleet en ook nog eens fit. We laten SHO rustig opbouwen met de wetenschap dat deze tegenstander toch wel onder de druk uitspeelt. Eenmaal op onze eigen helft moet de thuisploeg geen ruimte krijgen om aan het voetballen te komen. In de omschakeling hopen we dan gebruik te kunnen maken van de ruimte achter de verdediging. Het plan werkt. De verdedigers van SHO hebben geen idee wat ze met de bal moeten doen. Het zorgt er regelmatig voor dat ze het hele middenveld overslaan en meteen de spitsen proberen te bereiken. Iets dat ze toch liever niet zouden doen. SHO komt amper tot een combinatie op onze helft en moet het vooral hebben van een paar afstandsschoten, maar deze zijn vaak wel erg uit de richting. In de omschakeling krijgen wij best wel een paar kansen. De grootste is voor Luuk, vanavond in een rol vanaf het middenveld, die op de keeper afgaat maar net niet tot een goed schot komt. Te vaak missen we net de zuiverheid om gevaarlijke counters ook echt in grote kansen om te zetten. Aan de andere kant komt SHO wel wat dichterbij, maar een stiftje vanaf rechts wordt door Kris goed ingeschat. We naderen het rustsignaal met nog altijd een 0-0 tussenstand, maar dan gaat het toch nog mis. Iets te makkelijk worstelt een spits zich door de verdediging heen en hij schiet in de korte hoek raak (1-0). Met deze stand gaan we ook rusten.

2e helft:
Jammer van de tegengoal, maar voor de rest staat het goed en voetballen we waar het kan. We gaan op dezelfde voet verder en ook de rust heeft voor SHO geen verlichting gebracht. Nog steeds weten ze niet zo goed wat ze moeten doen. Ook in deze helft krijgen we weer een grote kans op te scoren. Nu is het Seb die helaas tot twee keer toe de keeper redding ziet brengen. Inmiddels krijgt SHO wel wat meer kansen, maar Kris staat gelukkig weer een wereldpot te keepen. Zo blijven we in de race. Met nog iets meer dan een kwartier te gaan gooien we de boel om voor een slotoffensief. Gelukkig ging Luuk er even bij zitten en konden we alles meteen even goed neerzetten, want er moest wel heel veel worden geschoven. Hoewel er wel wat gevaarlijke momenten waren, bleven echt grote kansen in de slotfase uit en eindigt het in 1-0. We hebben er alles aan gedaan om een resultaat te halen, maar het zat er net niet in. Toch is het opnieuw een prestatie waar we trots op mogen zijn. Velen hadden gedacht dat we kansloos zouden verliezen, maar net als eigenlijk het hele seizoen stond er weer een team dat zich niet zomaar aan de kant laat zetten. Ook niet door een tegenstander van dit niveau. Overigens werd de strafschoppenserie voor de derde keer dit toernooi gewonnen. Helaas waren daar geen bonuspunten mee te verdienen.